Το «πρόγραμμα
των εκατό πρώτων ημερών» για τον νέο παραχωρησιούχο – Ποιες πρέπει να είναι οι
άμεσες ενέργειές του
Βήμα προς βήμα οι αποφάσεις που πρέπει να λάβει ο νέος επενδυτής που θα προκύψει σε λίγες ημέρες αν «θέλει να έχει μέλλον» στον Ελληνικό Ιππόδρομο
άρθρο του Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκη
«Μικρό καλάθι» για τις Ελληνικές Ιπποδρομίες, τουλάχιστον στην αρχή…
Η καταληκτική
ημερομηνία για την κατάθεση δεσμευτικών οικονομικών προσφορών από τις δύο κοινοπραξίες που
ενδιαφέρονται για την άδεια διεξαγωγής αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος
πλησιάζει. Αυτό που κυρίως πρέπει να απασχολεί πάντως την ιπποδρομιακή
κοινότητα δεν είναι το ποιος θα είναι ο «διάδοχος» του ΟΔΙΕ, αλλά τι προτίθεται να πράξει με την ανάληψη του δικαιώματος να διενεργεί
το ιπποδρομιακό στοίχημα στην Ελλάδα, με άλλα λόγια, ποιες είναι οι προτεραιότητές
του και ποιες θα είναι οι πρώτες του κινήσεις.
Πριν «σκιαγραφήσουμε»
την «επόμενη ημέρα» των Ελληνικών Ιπποδρομιών, νομίζω πως είναι ανάγκη προηγουμένως να
επισημανθούν όλες οι ενέργειες άμεσης προτεραιότητας που καλείται να αναλάβει ο νέος
παραχωρησιούχος, που στόχο θα έχουν να «αλλάξουν το κλίμα» και να «δώσουν το σύνθημα» προς τους
φιλίππους (τους υπάρχοντες, όσους για διάφορες αιτίες «απομακρύνθηκαν»
κάποια στιγμή από το άθλημα αλλά και τους νέους που θέλει να προσελκύσει στο μέλλον) πως «κάτι αλλάζει στον Ιππόδρομο»,
και αυτή τη φορά, προς όφελος του κόσμου…
Χρειάζεται επίσης
να επισημανθεί πως ο νέος παραχωρησιούχος δεν έρχεται ως άλλος «Χάρι Πότερ»,
ούτε θα πρέπει να περιμένει κανείς εντυπωσιακές αλλαγές, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.
Αυτό πάντως που χρειάζεται να γίνει άμεσα είναι να «διορθωθούν» – στο μέτρο του
δυνατού – οι αστοχίες, οι παραλείψεις και τα τραγικά λάθη της Ηγεσίας του ΟΔΙΕ,
να έχουμε δηλαδή την ανάκληση όλων εκείνων των ενεργειών που «χαντάκωσαν» τις Ελληνικές
Ιπποδρομίες και οδήγησαν σε πολύ μικρό διάστημα το αμοιβαίο ιπποδρομιακό στοίχημα σε αρνητικά
επίπεδα – ρεκόρ.
Δεν υπάρχει
καμία «μαγική συνταγή», δεν υπάρχουν θέσφατα και προαπαιτούμενα, αλλά κοινός
νους και κοινή λογική. Χωρίς πολλές περιστροφές, ας δούμε μαζί το «πρόγραμμα
των εκατό πρώτων ημερών» που θα «κρίνει» – εν πολλοίς – το τι μέλλει γενέσθαι.
Οι πρώτες –
χωρίς κόστος – ενέργειες του νέου παραχωρησιούχου κατά την γνώμη μου πρέπει να
είναι οι εξής:
1. Άμεση
μείωση της γκανιότας σε όλα τα ιπποδρομιακά στοιχήματα
Η «ευεργετική
δράση» μίας τέτοιας ενέργειας είναι κάτι παραπάνω από προφανής, σε όσους τουλάχιστον αντιλαμβάνονται
πως το ιπποδρομιακό στοίχημα ανήκει στα λεγόμενα «παιχνίδια υψηλής ανακύκλωσης».
Μία μείωση της γκανιότας και η επαναφορά της στα επίπεδα του 20,00% για όλα τα
παιχνίδια είναι ικανή να «δώσει ώθηση» στα έσοδα, αφού οι αποδόσεις θα ανέβουν
και το ίδιο το παιχνίδι συνολικά θα γίνει πιο «ελκυστικό» στον μέσο παίκτη.
2. Άμεση
μείωση της ελάχιστης τιμής στοιχηματισμού στα 0,10 €
Αυτή η δράση
«φωνάζει» προς του παίκτες του ιπποδρομιακού στοιχήματος πως ο νέος παραχωρησιούχος
«δουλεύει υπέρ» και όχι «εναντίον» τους, καθώς με τον τρόπο αυτό
ελαχιστοποιούνται τα κερδισμένα δελτία που θα υπόκεινται σε φορολόγηση,
παράλληλα δε ο στοιχηματισμός (ιδιαίτερα των πολύπλοκων παιχνιδιών) γίνεται πιο
«προσιτός» ακόμα και σε ανθρώπους που δεν διαθέτουν «πολλά βαλάντια» μεσούσης της
οικονομικής κρίσης, ενώ τέλος, δεν θα πρέπει να παραληφθεί πως δεν τίθεται
ουσιαστικά κανένα θέμα μείωσης των εσόδων του παραχωρησιούχου από την μείωση της
ελάχιστης τιμής στοιχηματισμού, καθώς ταυτόχρονα μπορεί να θεσπιστεί (στα
πρότυπα των στοιχηματικών εταιριών που διεξάγουν διαδικτυακό ιπποδρομιακό
στοίχημα) ελάχιστη τιμή ανά δελτίο (πχ 0,50 €).
3. Άμεση
προσαρμογή των αποδόσεων στην μονάδα
Αυτή η
ενέργεια «ενδυναμώνει» την υπεροχή που έχει το ιπποδρομιακό στοίχημα έναντι
πολλών άλλων παιχνιδιών και κυρίως του ποδοσφαιρικού στοιχήματος, που
λειτουργεί με τα σημερινά δεδομένα πλήρως «ανταγωνιστικά» στους ίδιους χώρους
με το ιπποδρομιακό στοίχημα. Ένα δίδυμο για παράδειγμα που «πληρώνει» δύο φορές
τα χρήματά μας, είναι εξαιρετικά πιθανό να επαληθευτεί στον Ελληνικό Ιππόδρομο.
Αν πούμε λοιπόν σε κάποιον να στοιχηματίσει σε σημείο ποδοσφαιρικού αγώνα με
απόδοση 2,00 (το οποίο μαθηματικά έχει ποσοστό επαλήθευσης περίπου 50,00%) και
ένα δίδυμο στον Ιππόδρομο με απόδοση 2,00 (που έχει ποσοστό επαλήθευσης μεγαλύτερο
από 80,00%!!!) τι πρέπει να επιλέξει τελικά; Αλλά, πώς να καταλάβει κάποιος πως μπορεί
να πάρει δύο φορές τα χρήματά του όταν ακούει απόδοση «ένα ευρώ»; Δεν θα
μπορούσε να ανακοινώνεται απόδοση «δύο» και να πολλαπλασιάζει ο καθένας μας την
απόδοση αυτή επί το ποσό του κερδισμένου δελτίου; Απλά πράγματα, που κάνουν
διαφορά…
4. Άμεση
λειτουργία μίας άρτιας ιπποδρομιακής σελίδας
Στην εποχή της
τεχνολογικής έκρηξης και του Διαδικτύου, όπου «σχεδόν όλα» γίνονται πλέον με τη χρήση του,
είναι απολύτως απαραίτητη η άμεση λειτουργία μίας άρτιας ιπποδρομιακής
ιστοσελίδας από τον νέο παραχωρησιούχο, όχι όπως αυτή που διαθέτει σήμερα ο
ΟΔΙΕ, η οποία δεν διαθέτει ούτε τηλέφωνα αλλά ούτε και τρόπους διαδικτυακής επικοινωνίας
(φόρμα επικοινωνίας, email
επικοινωνίας), αλλά μία σύγχρονη, μοντέρνα ιστοσελίδα, που θα ενημερώνεται
διαρκώς με νέα και ειδήσεις από τον Ελληνικό Ιππόδρομο και θα παρέχει στους
φιλίππους διαρκή και άμεση πληροφόρηση. Είναι περίπου αυτονόητο ότι παράλληλα
με αυτήν τη δράση πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για έναρξη του
διαδικτυακού αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος που μπορεί να δώσει τεράστια «ώθηση»
και δυναμική στους τζίρους των ιπποδρομιακών παιχνιδιών.
5. Άμεση ελεύθερη
προβολή των στοιχηματικών δεδομένων
Επιτέλους,
τώρα που οι αποδόσεις των Ιπποδρομιών θα πάψουν να αποτελούν… «κρατικό μυστικό»,
για να έχουν σε αυτές πρόσβαση μόνον
όσοι βρίσκονται σε κάποιο πρακτορείο ή στις εγκαταστάσεις του Ιπποδρόμου,
είναι πια «αυτονόητο» πως ο νέος παραχωρησιούχος πρέπει να προβάλλει
ελεύθερα (μέσα από τη δική του ιστοσελίδα, από την ιπποδρομιακή εκπομπή και
μέσα στα πρακτορεία και τον Ιππόδρομο) τις τρέχουσες αποδόσεις όλων των
συνδυασμών και όλων των παιχνιδιών πριν από την εκκίνηση κάθε ιπποδρομίας. Ειδικά
σε παιχνίδια που δεν «κλειδώνει» η απόδοση (μιας και συζητούμε για αμοιβαίο
στοίχημα) είναι «ζωτικής σημασίας» να γνωρίζει κάθε στιγμή ο παίκτης τι ακριβώς
πληρώνεται, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που ανάλογα με τη διακύμανση των
αποδόσεων αρκετοί προβαίνουν στις λεγόμενες «καλύψεις» στο παιχνίδι τους, με αποτέλεσμα –
και πάλι… – την αύξηση του τζίρου. Πέραν των άλλων, πάντως, ακόμα και χωρίς
αύξηση του τζίρου, μία τέτοια κίνηση «προσδίδει αξία» (χωρίς κόστος) στο
ιπποδρομιακό προϊόν και αποτελεί δείγμα σεβασμού και ενδιαφέροντος προς τον
φίλιππο – πελάτη.
6. Άμεσες
ενέργειες για την αντικατάσταση της σημερινής τηλεοπτικής εκπομπής
Το «έκτρωμα»
όπως έχει χαρακτηριστεί από τον εκδότη του ιπποδρομιακού περιοδικού «ΚΟΥΡΣΕΣ»,
κύριο Νίκο Τσαούση, η σημερινή ζωντανή ιπποδρομιακή εκπομπή του ΟΔΙΕ που
προβάλλει τις ιπποδρομίες, πρέπει το ταχύτερο δυνατό να αντικατασταθεί με μία
άλλη, σοβαρή εκπομπή, που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των φιλίππων και
δεν θα τους «εξωθεί» στο να κλείνουν τον ήχο της φωνής στους δέκτες τους κάθε φορά που ανοίγουν τα
μικρόφωνα… Με συνδέσεις και αναλύσεις τουλάχιστον μία ώρα πριν από τις κούρσες, με
ζωντανές συνεντεύξεις πριν και μετά τις αφίξεις, με αναλύσεις και σχόλια (και
όχι «ξεσκονίσματα» ή «αβάντες»), με σύνοψη της αγωνιστικής ημέρας μετά το πέρας της
συγκέντρωσης και – αν αυτό είναι εφικτό στο μέλλον – με τηλεοπτικό ιπποδρομιακό
πάνελ που θα συζητά για το «καυτό θέμα της ημέρας» με την λήξη των
Ιπποδρομιών. Υπάρχουν πάρα πολλές άλλες σκέψεις γύρω από το τηλεοπτικό, εδώ
αναφέρονται μόνο ενδεικτικά οι πρώτες πρωτοβουλίες που πρέπει να υιοθετηθούν. Το
πλέον σημαντικό στην προκειμένη περίπτωση είναι να σταματήσει και η «αιμορραγία»
του μισού περίπου εκατομμυρίου ευρώ ετησίως που δαπανάται σήμερα για την παραγωγή
της υφιστάμενης εκπομπής, χρήματα που δεν έχουν κανέναν «ανταποδοτικό χαρακτήρα»,
ούτε προς τον ΟΔΙΕ ούτε και προς τους φιλίππους, και που τελικά άπαντες
δηλώνουν δυσαρεστημένοι με το αποτέλεσμα. Ο νέος παραχωρησιούχος μπορεί θαυμάσια
με τα χρήματα αυτά να δημιουργήσει και να εξοπλίσει ένα άρτιο στούντιο
παραγωγής μέσα στις εγκαταστάσεις του Ιπποδρόμου, από όπου θα μπορεί να παρουσιάζεται καθημερινά και σε μόνιμη βάση το πρόγραμμά του. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγεται το outsourcing και
ταυτόχρονα δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας (πχ τεχνικοί) και μάλιστα με
κόστος σαφώς μικρότερο από το σημερινό σε βάθος χρόνου.
Όλες αυτές
οι δράσεις που αναλύσαμε αποβλέπουν στο να προσελκύσουν κόσμο και να τον φέρουν
στις Ιπποδρομίες. Δεν είναι δυνατό φυσικά να αναμένονται θεαματικές μεταβολές
σε μικρό χρονικό διάστημα, όλος ο σχεδιασμός πρέπει να έχει «βάθος
χρόνου», η ταχύτητα υλοποίησης πάντως όλων των προαναφερθέντων είναι αυτή που θα
«κρίνει» ουσιαστικά το «μέλλον» του νέου παραχωρησιούχου στον χώρο, αλλά και των
Ελληνικών Ιπποδρομιών γενικότερα…
Ελληνικές Ιπποδρομίες:
Πώς τις… «βλέπει» ο νέος παραχωρησιούχος;
Μια που
αναφερόμαστε τώρα στις Ελληνικές Ιπποδρομίες, πρέπει να επισημάνουμε ένα στοιχείο
που αν μη τι άλλο δημιουργεί σκέψεις και προβληματισμούς: Πριν από λίγες
ημέρες, έγινε γνωστό από τον Πρόεδρο της ΕΙΔΙΕ, τον κύριο Χρήστο Θεοδωράκη, πως
δεν υπάρχει δέσμευση στους όρους του διαγωνισμού που να υποχρεώνει τον νέο παραχωρησιούχο ως προς τη διενέργεια ενός εγγυημένου αριθμού Ελληνικών Ιπποδρομιών ετησίως. Αυτό ήταν ένα «δώρο» του κυρίου Θεοδωράκη προς την ιπποδρομιακή κοινότητα (η έγκαιρη γνωστοποίηση
του θέματος από την πλευρά του δηλαδή, άσχετα αν ο ίδιος αντέδρασε «εν θερμώ» αρχικά και
πήγε να βλάψει το ίδιο το άθλημα…) που τελικά πέρασε πλήρως ανεκμετάλλευτο, τουλάχιστον
μέχρι στιγμής. Με αυτό λοιπόν ως δεδομένο (την μη υποχρεωτικότητα δηλαδή διεξαγωγής Ελληνικών
Ιπποδρομιών, όρος που φαίνεται μάλλον να «προστέθηκε στο φινάλε» κατά τα φαινόμενα, «κόντρα» στις διαβεβαιώσεις
που ελάμβαναν μέχρι τέλους οι επαγγελματίες του χώρου από το ΤΑΙΠΕΔ) είναι
περίπου αυτονόητο ότι δεν πρέπει να αναμένει κανείς από τον νέο παραχωρησιούχο κινήσεις
για την ανάταξη των Ελληνικών Ιπποδρομιών, όπως επενδύσεις για παράδειγμα σε
ζωικό δυναμικό, καθώς τέτοιου είδους ενέργεια είναι εκτός του «πεδίου επιχειρηματικής
δράσης» στο οποίο επιθυμεί ο ίδιος και που καλείται από το ΤΑΙΠΕΔ να δραστηριοποιηθεί (διενέργεια αμοιβαίου ιπποδρομιακού στοιχήματος). Είναι
δηλαδή σαν να περίμενε κάποιος από τον ΟΔΙΕ – που ακούγεται και γράφεται και από παλιά – να αγοράσει άλογα και να τα
μοιράσει στους ιδιοκτήτες για να γίνονται κούρσες. Τέτοιες κινήσεις δεν
αναμένονται και επομένως αυτό που εκτιμώ είναι πως πρέπει να γίνει από την
πλευρά των επαγγελματιών ένα «brain storming», μία εκτεταμένη συζήτηση γύρω από τους τρόπους εκείνους
που θα μπορούσαν να «ανεβάσουν» τις Ελληνικές Ιπποδρομίες (ποσοτικά και ποιοτικά)
και πώς αυτές θα αποτελέσουν στο μέλλον το «βαρύ πυροβολικό» του νέου
παραχωρησιούχου. Ο νέος επενδυτής έρχεται για να «παραλάβει μία κατάσταση» και
να τη «διαχειριστεί» σε βάθος χρόνου. Από την ιπποδρομιακή κοινότητα εξαρτάται
αν στα σχέδιά του θα συμπεριλαμβάνονται οι Ελληνικές Ιπποδρομίες…
Σεραφείμ Π.
Παναγιωτάκης
